Oplus_131072

ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕಾವ್ಯ.(ಕವಿತೆ)

ಗಾಳಿಯ ಹಾಗೆ ರೂಪವಿಲ್ಲದ ಚೆಲುವೆಯ
ತುಟಿಯಂಚಿನಲಿ ನಗು ಮೂಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ
ಕಾರ್ಮು ಗಿಲಿನಿಂದ ಹನಿಗಳು ಜಿನುಗುತ್ತವೆ
ಅಥವಾ ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳು ಸುರಿಯುವಾಗಲೇ
ನನ್ನ ಪ್ರಾಣರಾಕ್ಷಸಿ ಮೋಹಕ ನಗೆ ಬೀರುತ್ತಾಳೆ

ಅವಳ ನಗೆಯ ಅಮಲಿನಲಿ
ತೇಲಾಡುತ್ತ ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳಲಿ
ನಲಿದಾಡುವ ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ
ಭಾವನೆಗಳು ಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತವೆ
ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಪುಷ್ಪಗಳಂತೆ ಅರಳುತ್ತವೆ

ಬೆಳಕಿನಂತೆ ಆಕಾರವಿಲ್ಲದ ಪ್ರೇಯಸಿ
ಮುತ್ತುಗಳ ಹಾಗೆ ಕಂಬನಿ ಸುರಿಯುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ
ಭೂಗರ್ಭದಿಂದ ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ
ಅಥವಾ ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿ ಚಿಮ್ಮುವ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲೇ
ನನ್ನ ನಲ್ಮೆಯ ನಲ್ಲೆ ಕಂಬನಿ ಮಿಡಿಯುತ್ತಾಳೆ

ಅವಳ ಕಂಬನಿ ಕಂಡು ಮರಗುವ
ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿಯ ಸೆಖೆಯಲಿ ಸಿಲುಕುವ
ನನ್ನ ಮನದಲಿ ದುಃಖ ಆವರಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ
ಪದಗಳ ಪಂಜರದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಯಾಗುತ್ತದೆ
ನನ್ನೊಳಗೆ ಅವಳು ಹಚ್ಚಿರುವ ಹಣತೆಯ
ಬೆಳಕಿನೊಳಗೆ ನಾನು ಬೆಳಗಿದ್ದೇನೆ
ದಿಗಂತದ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ
ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಜೊತೆಯಲಿ ಬೆರೆತಿದ್ದೇನೆ

ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನನಗೆ
ಮಳೆಯ ಹನಿ ಅವಳ ಧ್ವನಿ
ಎರಡು ಒಂದೇ ನನ್ನ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ
ಅಗ್ನಿಯ ಕಿಡಿ ಅವಳ ಕಂಬನಿ
ಎರಡು ಒಂದೇ ನನ್ನ ದುಃಖಕ್ಕೆ

-ರಾಜಹಂಸ.ಬೀದರ

By ಕಲ್ಯಾಣ ಸಿರಿಗನ್ನಡ

ಮಚ್ಚೇಂದ್ರ ಪಿ.ಅಣಕಲ್.

One thought on “ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕಾವ್ಯ.(ಕವಿತೆ)”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *